Bakkal Amca Misali

Dünya liderlerinin yeni yıl mesajlarına bakıyorum.
Umut vaad eden liderlerin yağmasa da gürlemeleri güzel bir şey.
Toplumlar boş söylemlerle daha ne kadar oyalanabilirler ?
Mutfaklar umut vaad etme zamanının geçtiğinin habercisi değil mi ?
Dünya´nın bir çok  kesiminden ekonomideki yangınla ilgili ortak bir ses yükselmekte.
Artık dünya dünkü dünya değil. İnsanlar iklim değişikliği ve ekonomik kaygıların derinliğinde çırpınıyor.
Yöneticiler sessiz bir bekleyiş ve çaresizlik içindeler. Sessizlik umut olabilir mi ?
Ya da çıkıp boş boş konuşan liderlere güvenilir mi ?
AB´nin başkenti Brüksel´den  ekonomik krizin, iklimsel değişimin alternatif çözümleri dünya´ya duyurulamaz mı ?
Ekonominin gidişatını düzeltecek  konuların kamu oyuna açıklanması zor mu ?
Kullanılması gereken finansal tekniklerin bir an önce  iş sahalarına yansıtılmasına piyasaların ihtiyacı yok mu ?
Piyasaları rahatlatacak adımın zaman geçirilmeden atılması gerekmiyor mu ?
“Olur mu? Böyle olur mu?” düşüncelerine cevap; yapılması şart olan icraatlar  olmaz mı ?
“Bakkal amca misali : Un var mı ? Var var. Şeker var mı ?, Var var.” Peki ne bekleniyor?
Ekonomik krizin helvasını yapmak için,
Daha ne bekleniyor?