Bugün yanıma Turkiye´ye kesin donüş yapıp orada yatırım yaparak bütün varlığını kaybeden ve arkasına bile bakmadan Belçika´ya geri dönen bir tanıdığım geldi ve bana yaşadığı ilginç konulardan bahsetti.
Birikimlerini ülkesine götürüp yatırım yapmak güzel bir şey…
Ani alınan kararlar, bilinçsizce yapılan ve sonunun ne olacağı belli olmayan yatırımlar…
Yıllarca zorluklarla elde edilen birikimler gerekli araştırmaların sonucu yatırıma dönüşüyordur diye ister istemez düşünüyor insan!.
Ama nerede?…
Evini barkını satmış, ´burada yaşanmaz´ deyip gitmiş bilmediği bir işe yatırmış paralarını!… “Adamdaki cesarete bak!” demeden de yapamıyor insan! …
Varını yoğunu sat, elde avuçta ne varsa git bilmediğin işe yatırım yap!?…
Olan olmus!. Kurtlar sofrası, bir gurbetçiyi daha yutmuş!.
Şimdi işsizlik parasıyla geçinmeye calışıyor!. Belediyenin verdiği konutta yaşamını sürdürürken “Ya bu imkanlarım olmasaydı?”sorusunu soruyor kendine…
En çok dertlendiği konu da; kendi memleketimde ´kimin dost kimin düşman´ olduğunu bilemeden, yüzüne gülüp arkasından yapılan çirkin dedikodular olmuş!…
Kapalı yerlerde sigara içilmemesini ise hiç kabullenememiş…
Her yaz izine gittiğimde farklı görmüşüm herşeyi, orada yaşamaya başlayınca anladım ve kabul etmekte zorlansamda“ben bir yabancıydım..” diyor iç çekerek!..
Benden çıkarı olanlar yakınım oldu.. Yakınlarım ise menfaatlerinin tükendiği yerde düşmanım oldular!…
Orada ´bugün git, yarın gel´ düzenine tam alışıyorken, burada işlerimin düzenli bir şekilde yapılmasına, barınabileceğim bir konut, geçinmemi sağlayacak maaşın bana verilmesine yadırgadım nedense…
Derken gözleri dolup gidiyor..
Kıymetini bilmek lazım buraların diyor!….
´Taş yerinde ağır´, burada ´yabancıyız´ ama asıl kendi memleketimizin ´yabancısıyız´ derken pişmanlığını dile getiriyor adeta. “Ah kafam ahhhhh!” diyerek vuruyor kafasına…
Sonra ilk satın aldığı evle ilgili, anılarını anlatıyor, uzun, uzun!…
Bilemedim, bilemedim diye çaresizliğine yanıyor adeta!..
Elindekilerle yetinmesini bilmemek!…
Macerayla ticareti birbirine karıştırmak!…
Gittiği yerdeki çoğu insanın hayallerini süsleyen imkanları elinin tersiyle ittiğinin farkında olamamak!….
Bulunduğu yerin konumunu ve güzelliklerini görmezden gelmek!….
Başını kaldırıp camdan dışarı bakarken soruyor, var mıdır benim gibisi?
Var mıdır?